- اسبه بک
پوزه و چانه ی اسب
معنی اسبه بک - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
یکی از رجال و مشاهیر قضات عثمانی بدربار سلطان اورخان غازی. او بمعیت شهزاده سلیمان پاشا به روم ایلی شد و بولایر و نواحی اطراف آن را فتح کرد و سپس بهمراهی غازی فاضل بفتح کلی بولی مأمور شد و شهر مذکور را با اراضی مجاور آن تسخیر کرد و مدفن او به کلی بولی است. (قاموس الاعلام) ، بچه بیفکندن شتر. (تاج المصادر) ، دور کردن، غالب کردن، رهانیدن
(اِ بَ بَ)
لغت نامه دهخدا
اسبهبد. اسپهبذ. اسپاهبذ (از: اسپاه، سپاه و لشکر + بذ، مزید مؤخر) بمعنی فرمانده سپاه و قائد عسکر و معرب آن اسفهبذ و صبهبذ است. (المعرب جوالیقی ص 218).
(اِ بَ بُ)
لغت نامه دهخدا
اسبهبد. کوره ای در طبرستان و شاید بنام بعض ملوک آن ناحیه نامیده شده باشد. (معجم البلدان) : چون لشکرها جمع شد فرمان فرمود (الجایتو) که از چهار راه بگیلان درآیند والا (کذا) امیر چوپان را مقرر فرمود که از راه اردبیل بحدود سباده و اسبهبد و کسکر و آن نواحی درآید. (ذیل جامع التواریخ رشیدی تألیف حافظ ابرو ص 11)
چاهی در منطقه ی هزارجریب
نوعی درخت، ال سفید
چشمه ای معروف در روستای یخکش بهشهر، روستایی در نشتای عباس.، مرتعی جنگلی در کجور
نام مرتعی در لفور سوادکوه
نوعی آش محلی که چاشنی و مواد اصلی آن انار ترش است، آش دوغ
پررو، دریده، بی حیا، چشم دریده
اگرت بزرگ، نوعی لک لک کمیاب
توکای سینه سفید
نوعی پرنده ی سفید رنگ مهاجر، بسیار مفید
جگر سفید، ریه
کوه سفید
نوعی گل سفید که برای رنگ آمیزی خانه های روستایی به کار می
لک لک سفید
سفیدی
مرتع و چشمه ای در گلندرود نوشهر